Sprookjesnieuws no 24

De auto is weer uitgepakt:

de dieren uit sprookjesbos zijn weer in hun holletjes getrokken!

Het was een hele belevenis!

Ze zijn weer heelhuids thuisgekomen...

Zoals je kunt zien heb ik genoten van de leuke ontmoetingen, de gesprekken aan de kraam,

lieve reacties en het prachtige weer!

Al was de tweede dag wel kouder en was er veel wind,

zóveel wind dat de bakker, die zijn broodjes aan het bakken was, door de lucht vloog, met bakkerij en al en met een grote boog op de grond belandde.

De moestuin, tuinhokje, kast met bijenkorf,

bonenstaken met tomaat en stokboon

waren eveneens niet bestand tegen de flinke windvlagen.

Dat was jammer, de holletjes en de moestuin moest ik weer inpakken om erger te voorkomen.

Daarom nog even een foto hoe het holletje van de bakkerij, huiskamer en de moestuin op de kraam hadden gestaan bij minder wind.

Nieuw: het materiaalpakket de winkel van oom en tante heb ik samengevoegd met het winkelholletje tot 1 pakket , het materiaalpakket van de dokterspraktijk heb ik eveneens samengevoegd met het doktersholletje tot 1 pakket.

De locatie: "Landgoed Het Laer" was prachtig. Mooie herinneringen aan leuke ontmoetingen met mensen die langs de kraam kwamen en het contact met de collega standhouders op de mini textielmarkt. Er was echt tijd voor de ontmoeting en een gesprek. Heel fijn!

Kamrin te Kronnie en haar man Berend hebben de mini textielmarkt georganiseerd. Dat doen ze 1 x in de twee jaar: het Europian Waldorf Doll Making Retreat.

Er komen docenten en deelnemers uit de hele wereld bij elkaar voor het ambacht van poppen maken. Er waren de afgelopen week 75 deelnemers uit 17 verschillende landen: Amerika, Brazilië, Letland, Oekraïne, Frankrijk, Italië, Duitsland, Engeland, Portugal, Spanje, België, Nederland... en ik ben er vast een paar vergeten;-)

Het was heel bijzonder om de cursisten en docenten te ontmoeten en mijn Engels weer op te frissen;-)

Kamrin deelde een lief presentje uit aan de standhouders van de mini textielmarkt. Reden om even samen op de foto te gaan.

Ik raakte in gesprek met o.a. leerkrachten over de waarde van spel in de ontwikkeling van kinderen. En daar wordt ik dan weer heel blij van want dat is ook mijn passie.

Ontroerend is het als ik zie hoe de dieren uit sprookjesbos uitnodigen tot spel,

er een kinderhandje om een muisje of eekhoorntje gaat,

de fantasie en creativiteit wordt geprikkeld, de taalontwikkeling gestimuleerd en emoties: boosheid, vreugde, angst, verdriet in spel de ruimte krijgen.

Er spelenderwijs geteld wordt (rekenen): 5 preien, 12 bospeen, 4 kroppen sla, en aardbeien uit de moestuin geoogst en in de kruiwagen worden gelegd.

Het vilt van de muisjes en eekhoorntjes is zacht en aanraakbaar, het dikke vilt van de holletjes heeft een zanderige en daarmee intieme uitstraling. Ze zijn gemaakt van natuurlijke materialen: 100 % wolvilt, ontworpen om mee te spelen. Ze zijn niet moeilijk om te maken, je naait ze met de hand, steekje voor steekje.

Eens vertelde een moeder mij: we hebben elke avond hetzelfde ritueel. Het kleine muisje wordt geknuffeld, in het zachte vilten bedje gelegd, ondergestopt en dan zingen we zachtjes een slaapliedje... voor het lieve kleine muisje...